Pages

Sunday, October 10, 2010

περπατας στον δρομο για το σπιτι σου, εχεις στα αυτια σου τα ακουστικα και ακους μουσικη. δεν ειναι στο φουλ η ενταση και ακους ενα μικρο γατακι να κλαιει. δεν ξερεις γιατι κλαιει. τι κανεις?
1 : πας και το μαζευεις
2 : πας και του σπας το λαιμο για να μην ταλαιπωρειται αδικα σε αυτη την ζωη
3 : πας το χαιδευεις και οταν σε ακολουθει τσαντιζεσαι και του ριχνεις ενα σουτ με δεξι φαλτσο για να το Beνταρεις σαν τον Becham?

εγω προσωπικα διαλεξα την επιλογη να το αγνοησω. γιατι εχω μια προιστορια με ενα αλλο γατακι και δεν ηθελα να εχω τυψεις και παλι το την συνεχεια.

---


ο δρομος μοναχικος
το μονο που εχεις να φοβασαι ειναι η σκια σου

χωρις στροφες
χωρις ψυχες.

τα δοντια σου να τριζουν
απ το κρυο?
απ τα νευρα?
δεν ξερω

περπαταω με αυτοματο πιλοτο.
δεν κοιταω τον δρομο
το ενα βημα μετα το αλλο
οδηγουμαι σταθερα πισω.

κουραστικα
πεφτω κατω και πεταω
τιποτα δεν με σταματα στο να μεινω εκει
σε αυτη την κατασταση
εκτος απ την σκεψη
τον πονο
την θλιψη
και τα δακρυα.

γιατι να σκεφτομαι?
θα προτιμουσα να ειμαι ενα ζωο
ισως τοτε να ενιωθα καλυτερα
ισως τοτε να μην μισουσα
ισως τοτε να μην αγαπουσα
μαλλον τοτε δεν θα υπηρχα

ειναι κρυα και χυνεται μες το λαιμο μου
την νιωθω
δεν ξερω εαν την θελω
ομως τωρα που την αρχισα
γιατι να μην μεινω μαζι της
γιατι να μην την πιω?
ισως να αφησω λιγο για αυριο
μαλλον αυτο θα κανω
τωρα θα την βαλω στον καταψυκτη
πισω πισω
να μην χαλασει τα συναισθηματα μου για εκεινη
να μην χασει το ανθρακικο της
να μην χασει αυτη την γευση
αυτη η μεθη ειναι σκετος ερωτας

ειναι?
η ειναι ψυχολογικη πλυση εγκεφαλου?
τι να εχει στο μυαλο της?
τι να σκεφτοταν οταν ζυμωνε?
οταν την γκαστρωνανε στο εργαστηριο

θελω.
σπαζομαι.
τσαντιζομαι.
σιχαινομαι.
λατρευω το χαμογελο της
που σου αφηνει μετα το φιλι με το κρυο γυαλινο λαιμο.

γιατι τα εγραψα?
θελω να πω καποια πραγματα, ομως δεν εχω το κουραγιο
ποιο κουραγιο. δεν εχω το τσαγανο
δεν εχω τσαγιερα
δεν εχω αρχιδια
ποιος ειμαι?
που παω?
γιατι περπαταω?

ας σταματησω εδω
κατω απ τις ραγες του τραινου
με την μπυρα μου για παρεα
και τις αναμνησεις μου για requiem

καληνυχτα
ονειρα γλυκα
αιματηρα δακρυα απ τα χειλια
ποτιζουν το γρασιδι.

ελπιζω μια παπαρουνα να εμφανιστει.