and when the monster shall wake from it's λυθαργο
it will ask, " do you have some Ale?"
akuro teleiws XD
κοιμηθηκα τελειως σκατα και ξυπνησα με την πιο απιστευτη διαθεση ever XD
ολα ξεκινησαν οταν εκλεισα τα ματια μου.
βρεθηκα σε μια ταξη σχολειου, μπροσταμου ενα τετραδιο με εναν στυλο και διπλα ενα netbook.
δεν θυμαμαι ποια ωρα ηταν, δεν θυμαμαι ποιο σχολειο ηταν, ομως θυμαμαι οτι χτυπησε κουδουνι για διαλειμμα. ολοι βγηκαν σαν ρομποτ και εγω μαζι τους.
οταν γυρισα για μαθημα βρηκα καποιον μαλακα να κοιταει το netbook και οταν υψωσα την φωνη μου για να του πω να παρει τον μπουλο και να καθισει στην κωλογαμημενη θεση του εκεινος πηρε το netbook στα χερια του και το θρυματισε πεταγοντας το στο πατωμα.
απο εκει και μετα το ονειρο εγινε γαμησε τα και αφησε τα να σιγοπεθαινουν.
αρχισα να παιζω μπουνιες-κλωτσιες-δαγκωματα-φτυσιες με τον τυπο (που για καποιο λογο ηταν πιο ομορφος και το ακομη πιο ακυρο ηταν οτι οσο πιο πολυ των βαρουσες αντι να βγαζει αιμα γινοταν πιο ομορφος ο μπασταρδος και εστρωνε ακομη περισσοτερο το μαλλι του >.>) ουρλιαζω και βρυχωμαι, απ το στομα μου ακουω να βγαινουν οι λεξεις "ηταν δωρο απ την μανα μου ρε γαμημενο αρχιδι"
τελικα μας χωρισε η καθηγητρια μαζι με καποιους απ την ταξη (η καθηγητρια ηταν απ την ταινια Mean Girls [ εκεινη που και καλα διακηνουσε ναρκωτικα])
και οταν τελικα μας χωρισαν ενα αγορι βγαινει τρεχοντας απ την τουαλετα (για καποιο παραξενο λογο η τουαλετα ηταν μια πορτα στην ταξη... λολ καταστασεις.
αργοτερα μαθαμε οτι ενας απ την ταξη περιμενε στην τουαλετα και βιαζε οτι εμπαινε μεσα, κοριτσια, αγορια, ηλικιωμενους, τα παντα Οο?! (λολ)
το ονειρο πηδαει σαν χαλασμενος δισκο βινιλιου
βρησκομαι σε ενα γραφειο, μπροστα μου ενας παππους με ενα μουστακι τρια μετρα (στην κυριολεξια) και διπλα του η καθηγητρια σκημενη κατι να του λεει στο αυτι.
οταν τελειωσε ο παππους μου ειπε πως η τιμωρια μου θα ειναι οτι αποφασισει η καθηγητρια.
ξαναπηδαει το ονειρο και περπαταω σε εναν διαδρομο. διπλα μου η καθηγητρια. περπαταω με το κεφαλι σκημενο (μαλλον γιαυτο με ποναει ο αυχενας τωρα >.>) φτανουμε σε μια διφυλλη πορτα. οταν την ανοιγει βλεπω εκατονταδες κοσμο. Δεν καταφερνω να ακουσω τι μου λεει η καθηγητρια και μπαινει μεσα. Μπαινω μαζι της και μου κανει νοημα να παω σε ενα μικρο βαθρο που εχει στα δεξια της. Παω στεκομαι εκει πανω και κοιταω γυρω μου. Μια τεραστια ορχηστρα, πριν προλαβω να καταλαβω αρχιζουν να παιζουν. Κοιταω προς την μερια της καθηγητριας και βλεπω να διευθηνει το κεντρικο μερος της ορχηστρας, πιο περα στα αριστερα της βλεπω μια κοπελα να διευθηνει το αριστερο μερος.Τοτε καταλαβενω τι πρεπει να κανω. Σηκωνω τα χερια μου και τα κουαω οπως ναναι.
ειλικρινα ηταν οτι χειροτερο ειχα ακουσει. μια ορχηστρα που επαιζε χωρις ρυθμο και ξεκουρδιστη. πραγματικος πονος για τα αυτια. Οταν τελειωσε το κομματι που παιζανε με φωναξε η καθηγητρια διπλα της. Θυμαμαι οτι ενιωθα σκατα που δεν μπορουσα να κανω τιποτα. Θυμαμαι οτι μου ειπε ενα πραγμα, "Πρεπει να σταματησεις να μιλας με βωμολοχιες". Εδακρυσα ελιγο, ομως με την συμπαρασταση της καθηγητριας ξαναγυρισα πισω και συνεχισα να προσπαθω με ολα τα δυνατα μου να καταφερω να διευθεινω το μερος της ορχηστρας μου.
εκει ξυπνησα με ενα χαμογελο, που δεν ξερω γιατι ηταν στο προσωπο μου.
ομως για καποιο λογο ηταν χαρουμενο ονειρο, σε σχεση με το προηγουμενο βραδυ >.>
ειχε πλακα ΧΔ
PS: μικρο Αγνωστου Ταυτοτητας Ιπταμενο Εξωγηινο Δισκος :Ρ (αυτα βλεπω εγω οταν βλεπω ονειρα :Ρ)
